پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

قرآن کریم به عنوان معجزه الهی سخن، زیبایی ها و ظرافتهای بسیاری را در بر دارد که توجه به آنها زمینه شناخت بهتر و بهرمندی بیشتر از قرآن را فراهم می آورد. نوشته حاضر دومین بخش از «علوم بلاغی و زیبایی‌شناختیِ قرآن» است و زیبایی‌های ادبی قرآن را با تکیه بر دانش بدیع در قالبی نوین، می­شناساند. در این کتاب با زیبایی های آوایی قرآن و تناسب لفظ و معنا در موسیقی آن، و گونه­های مختلف همگونی واژگانی، در سطوح لفظی و معنایی آشنا می شویم. همچنین به فواصل آیات که مهمترین جلوه ادبی قرآن است و وجوه زیباشناختی و معنایی بسیاری را در بر دارد و تکرارهای هنری در قرآن با کارکردهای بلاغی و زیباشناختی آن پرداخته شده است. برخی دیگر از آرایه‌ها به چگونگی، ترتیب و تفصیل مطالب مربوط است. تضاد‌ها و تقابل‌های ادبی در قرآن و نیز ایهام و آرایه‌های ایهام‌آمیز، گوشه‌ای دیگر از بلاغت قرآن را تشکیل می‌دهند. در پایان نیز اشاره‌ای به بلاغت خاص قصه در قرآن شده است. از ویژگی‌های مهم کتاب، نمونه‌های فراوان قرآنی و بهره‌گیری گسترده از آثار تفسیری و بلاغی است. این اثر با حمایت مرکز هماهنگی و توسعه پژوهش و آموزش عالی کشور تدوین و به عنوان منبع آموزشی درس علوم بلاغی و زیبایی شناختی قرآن(۲) رشته علوم قرآن و حدیث معرفی شده است.